Gemeenten: ga op zoek naar je prostituees

Date: 22 december 2017

De #MeToo discussie moet worden uitgebreid naar prostitutie en vrouwenhandel. [Regionale dagbladen]

#MeToo is een van de belangrijkste discussies van dit moment. Ze gaat een heel stuk verder dan ongewenste intimiteiten in de wereld van mode, theater en film. In de kern gaat #MeToo over macht. Nergens is die macht zo evident dan in de prostitutie, een bedrijfstak waar in Nederland rond de 25 duizend mensen werken.  Waarschijnlijk doet een op de tien dat in slavernij.

Sinds 2000 is prostitutie volledig legaal en het is de vraag of we daar veel mee zijn opgeschoten. Een deel van de sekswerkers antwoordt zonder meer met ‘ja’. Zij kiezen in vrijheid voor prostitutie en ondervinden er psychisch en lichamelijk geen nadelen van. Voor de meerderheid ligt dat anders. Uit nogal wat onderzoek blijkt dat de meeste prostituees geconfronteerd worden met veel geweld en vernedering. Zij lijden aan een post-traumatisch stresssyndroom, vergelijkbaar met een soldaat die terugkeert van het slagveld. Het merendeel van de sekswerkers zou zó uitstappen, wanneer ze daar maar de kans toe kregen.

Melissa Farley

Enkele weken geleden bezocht de Amerikaanse psychologe en anti-prostitutie activiste Melissa Farley Nederland. Zij zegt dat het voor vrouwen een ‘beangstigende en overrompelende ervaring ‘ is wanneer dagelijks tien tot vijftien vreemde mannen met de leeftijd van je vader of je grootvader bij je binnendringen, je aanraken in je meest intieme delen en klaarkomen op je gezicht. Farley beseft dat het confronterend is om zo direct over prostitutie te praten, liever houden we het abstract. Dan hoeven we ons tenminste niet voor te stellen wat het concreet voor deze vrouwen betekent.

Dat alles geldt in nog extremere mate voor gedwongen prostitutie. Begin deze maand verscheen het jaarlijkse rapport van de Nationaal Rapporteur Mensenhandel Corinne Dettmeijer. Zij schat het aantal verhandelde mensen dat als ‘wegwerpartikel’ werkt in de Nederlandse seksindustrie op meer dan 2500. Het zijn vaak minderjarige meisjes. Zij worden door hun eigenaren aangeboden op pornosites en werken hun klanten af in hotels, als escort of bij hen thuis.

Kimberley 

Dat alles gebeurt bij ons in de straat of om de hoek. Soms gaat even een luikje open, zoals in de ‘Valkenburgse zedenzaak’ waar de 16-jarige Kimberley in een Limburgs hotel seks moest hebben met zeker tachtig mannen. Vervolgens gaat het luikje weer dicht en hebben we het er niet meer over.

Is het schaamte? Weten we niet wat te doen? Het lijkt of we met deze zwarte gaten in onze eigen dorpen en steden niets te maken willen hebben. De Nationaal Rapporteur noemt het ‘onbestaanbaar’ dan maar liefst 35 procent van de Nederlandse gemeenten geen flauw idee heeft of zich binnen hun grenzen iets van mensenhandel afspeelt. Van de kleine gemeenten is het zelf meer dan 60 procent. Terwijl zich dáár, in een hotel te Valkenburg of in de vele seksboerderijen op het platteland een groot deel van de ellende verzamelt.

En toch ligt de oplossing nét in die gemeenten. Een verandering van de wet, bijvoorbeeld door het opnieuw strafbaar stellen van prostitutie (of het bestraffen van mannen die prostituees bezoeken) levert te weinig op. Tot nu toe is het nog nooit gelukt om via de strafwet prostitutie te onderdrukken en dat zal zeker in een tijd van 06-nummers en internet niet lukken.

Gemeenten

Meer kans van slagen heeft een aanpak waarin gemeentefunctionarissen prostituees doelbewust en aanhoudend opzoeken om met hen in gesprek te gaan. Hoe lastig het ook zal zijn, in zo’n gesprek kunnen ze doorvragen naar de vrijwilligheid waaronder zij hun werk doen. Ook horen ze zo over misstanden elders in de sector. Mogelijk kunnen ze  verhandelde prostituees bewegen te ontsnappen en hun niet-verhandelde collega’s helpen met een ‘uitstapprogramma’.

Het is bemoedigend dat het kabinet-Rutte III heeft aangekondigd om een wettelijke grondslag te regelen voor ‘lokale intakegesprekken’ met sekswerkers. Zo’n wettelijk kader alléén is echter niet voldoende. Gemeenten moeten daadwerkelijk menskracht vrijmaken om contactadvertenties op pornosites na te trekken, seksclubs in het buitengebied te bezoeken, vertrouwensbanden met de prostituees aan te knopen en actie te ondernemen wanneer ze vermoeden dat het om minderjarigen of verhandelde mensen gaat.

Bovendien ligt er een taak voor ons, als toeschouwers. Het besef uit de #MeToo-campagne dat mannen zich op seksueel terrein veel te veel permitteren, kan ons aanzetten om prostitutie een stuk hoger op de maatschappelijke en politieke agenda te krijgen. Hoerenlopen is niet normaal, en dáár moeten we het weer over gaan hebben. Het miserabele lot van duizenden mensen in onze directe omgeving gaat ieder van ons aan.

Luister hier naar een interview met mij op Radio L1, programma De Stemming, over de verslechterende omstandigheden in de Nederlandse prostitutie.

 

 

Leave a Reply

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.

single.php