Ralf Bodelier, Financieel Dagblad, 20 februari 2021
Volgens officiële coronacijfers, dus voor wat het waard is, kregen afgelopen zondag wereldwijd 275 duizend mensen de diagnose corona. Diezelfde zondag stierven wereldwijd 6000 mensen aan het virus. Daarmee kwam je die zondag op een ‘case fatality rate’ van 2,2 procent.
Stel nu, dat niet het SARS-CoV-2 over de wereld was geraasd, maar een veel dodelijker virus, met een case fatality rate van 10, 20 of 50 procent. Dan hadden we er nog veel slechter voor gestaan.
Dat zei Helen Clark, de vroegere premier van Nieuw Zeeland tijdens een toespraak aan de universiteit van Otago. Clark leidt een zware internationale werkgroep ‘The Independent Panel for Pandemic Preparedness and Response,’ die de wereldwijde aanpak van de pandemie moet evalueren. Clark oordeelt hard: in het geval van een veel besmettelijker virus zou ‘zou de pandemie wereldwijde gezondheidssystemen volledig hebben overweldigd en tientallen of honderden miljoenen mensen hebben gedood. We kunnen eenvoudigweg niet toestaan dat een dergelijke dreiging ooit de kop opsteekt.’
Terugkijkend op de huidige pandemie, reageerden we in januari vorig jaar ‘als zoutpilaren’, zei Clark. Afgelopen voorjaar had niemand zin om internationale gezondheidsvoorschriften uit de voeren of reisbeperkingen op te leggen. Er was geen systeem om samen te werken, het duurde een volle maand en twee lange vergaderingen voordat de WHO een noodsituatie uitriep. En dat in een wereld waarin iedereen dicht op elkaar zit en waarin uren een verschil kunnen maken tussen insluiting van het dodelijke virus en een catastrofale verspreiding.
Volgens Clark wordt het de hoogste tijd dat de wereldgemeenschap zwaarder, beter en sneller kan reageren op toekomstige bio-dreigingen. Dit is het moment om geschillen te overbruggen, de Wereldgezondheidsorganisatie veel meer macht te geven en om binnen de VN-Veiligheidsraad geopolitieke spanningen te overwinnen.
Clark heeft het grootste gelijk van de wereld, maar in de verte hoor je al hoongelach: in het Kremlin, bij Bolsonaro en uit het geknepen mondje van Xi Jinping. Anderzijds: was er ooit een beter moment om Clarks aanbevelingen serieus te nemen dan vandaag? In de grootste mondiale crisis sinds mensenheugenis?