Financieele Dagblad 11 april 2020
Cyprus, zowel noord als zuid, is verrassend jong én zwart. Waarbij ik, conform het politiek correcte taalgebruik van dit moment, iedereen maar zwart noem die niet lelieblank is. Op het eiland lopen, kortom, verrassend veel jongeren rond uit Afrika, het Midden-Oosten en Zuidoost Azië. Cyprus is de nieuwe sluis waardoor migranten Europa binnen komen. Vorig jaar alleen al ontdekten meer dan 11 duizend mensen de Cyprusroute. Binnen Europa heeft het landje nu de meeste asielzoekers per hoofd van de bevolking.
Het is niet moeilijk om met migranten te spreken. Ga maar eens naast iemand zitten op een bankje in de stad of laat je scheren in een van de vele kapsalons. Meteen heb je contact. Zo klets ik onder meer met Habib uit Gambia, met Mohammad uit Irak, met Hassancan uit Turkije en met Sharn uit India. Allemaal zijn het twintigers en allemaal laten ze er weinig twijfel over bestaan dat ze ‘weg zijn gerend’ uit de landen waar ze vandaan komen. Van een toekomst zonder studie, zonder werk en zonder geld. Het verhaal van elke migrant.
Maar niet één van de jongeren die ik spreek, zit in een asielprocedure. Allemaal studeren ze. Habib studeert bedrijfseconomie, Mohammad doet Engels, Hassancan neuropsychologie en Sharn toerisme. Dat is geen toeval. Het eilandje, met een populatie van een miljoen mensen en een omvang van twee keer Brabant, telt maar liefst 23 HBO’s en universiteiten. Niet alleen zijn de toelatingseisen relatief laag, ook het collegegeld valt mee. Bovendien kun je er gemakkelijk een bijbaantje vinden.
De studenten hádden thuis kunnen blijven, in India of Gambia. Ook daar kun je immers toerisme of bedrijfseconomie studeren. Maar net als de asielzoekers, komen zij naar Cyprus in de hoop door te reizen naar West-Europa. Het verschil is dat zij eerst een Europees diploma willen halen omdat ze verwachten dat er in Duitsland, Nederland of Engeland vraag naar is.
De verhalen van de studenten zijn vol optimisme en ambitie. Ik hoop van harte dat ze in hun opzet slagen. Het zou zo maar eens kunnen dat ik hier op Cyprus spreek met de migranten van de toekomst. Jongeren die niet in Europa arriveren via een vluchtelingenboot maar via een sollicitatieprocedure. Goed voorbereid, hoog opgeleid en klaar om iets aan Europa toe te voegen.