Het komt door de crisis. Daarom zitten de volkstuinen bomvol. Dat beweerden de bestuurders van de Tilburgse volkstuinen onlangs in het Brabants Dagblad. Vijf jaar geleden stonden veel tuinen gewoon leeg, vandaag hebben de Tilburgse volkstuinen 1300 leden en kan er niemand meer bij. Jong en oud buigen zich nu over de bloemkool en broccoli. Ze zien hun sla groeien en harken het onkruid tussen de tomaten vandaan.
Want zelf je voedsel verbouwen is immers goedkoop, en in de crisis telt elke euro. Dat suggereren althans de bestuurders. Maar is dit ook zo?
150 euro
Een volkstuin van 200 vierkante meter kost in Tilburg 130 euro huur. Daar komen een paar tientjes bij voor zaad en plantjes. Voor 150 euro, zo suggereren de bestuurders, ‘heb je voor weinig geld verse groenten’.
Daarbij is dan wel verondersteld dat je arbeidstijd gratis is, omdat je immers werkloos bent en toch maar op de bank zit. Want wie de vele uren erbij telt die je in de groentetuin steekt, betaalt voor een zomertje volkstuinieren al snel duizenden euro’s. Een volkstuinseizoen duurt maximaal 120 dagen.
Ik neem die gratis arbeidstijd als een gegeven. Net als het feit dat je je groenten vooral voor jezelf verbouwt en niet om ze te gaan verhandelen. Vervolgens sla ik aan het rekenen en ik start bij mijn supermarkt om de hoek. Daar koop ik smakelijke, verse, biologische groenten van Hollandse bodem –prei, radijs, aardbeien, tomaten, waspeen- en betaal iets minder dan 4 euro per kilo. Zou ik de 150 euro die ik per jaar in mijn volkstuin steek alleen maar uitgeven aan deze verse, biologische groente bij mijn supermarkt, dan levert me dat niet minder dan (150/4=) 37 kilo groenten op. Nu eten we in Nederland idealiter 200 gram groenten per dag. Met die 37 kilo kunnen we dus 185 dagen vooruit. Dat zijn er flink wat meer dan de 120 dagen waarbinnen de doorsnee volkstuinier zijn prei, radijs, aardbeien, tomaten en waspeen zaait, irrigeert en oogst. Biologische en verse supermarktgroenten zijn kortom goedkoper.
Verspreid over de zomer
De vraag is bovendien of de volkstuinier zijn en of haar groenten en fruit keurig verspreid over de zomer oogst. Want de meeste groenten en fruit kunnen maar een paar weken per jaar worden geoogst, en wel op het moment dat je ze ook voor een grijpstuiver mee kunt nemen uit de winkel of de zaterdagmarkt. Koop je ze daarentegen in de winkel of op de markt, dan is dat niet alleen goedkoper, ze zijn ook altijd voorradig en je koopt ze bovendien in de hoeveelheden die je op dat moment nodig hebt.
Nee, de crisis is een slechte verklaring voor de populariteit van de volkstuinen. Je bespaart er geen geld mee, zelf tuinieren kost je alleen maar geld, ook wanneer we alle arbeidsuren niet meetellen.
De vraag is nu waarom we plots massaal aan het zelf verbouwen van ons eten slaan? Wat brengt ons ertoe om juist in tijden van crisis onze eigen prei, waspeen, radijs, aardbeien en tomaten te verbouwen? Het zou veel verstandiger zijn om gewoon in de buurtsuper te kopen en vervolgens op de bank te gaan zitten luieren.
Laat het me weten. Via onderstaand formulier of via twitter @ralfbodelier
Inderdaad maar als je nu een 3,5 hectare grond in een mooie omgeving praktisch kosteloos in bruikleen krijgt omdat er anders toch niks mee wordt gedaan en je verbouwt daar collectief groente en fruit met een groepje mensen wordt alles toch opeens een ander verhaal !!! Dan speelt de huidige economische tegenwind toch wel een partijtje mee. Een groot aantal werklozen die naast veel solliciteren ook niet echt op de bank willen blijven liggen, niet op vakantie kunnen en daarnaast zich niet nutteloos willen voelen. Maar juist met elkaar op zoek gaan hoe ze in hun kracht kunnen blijven en juist de energy van elkaar willen krijgen. Door samen aan de slag te zijn en kennis van het groente verbouwen willen delen. lijkt het mij dat daar zeker een grotere meerwaarde inzit welke je waarschijnlijk ook zult terug vinden op de vele Tilburgse volkstuincomplexen. Als je dan naast gezamenlijke onstpanning doormiddel van een beetje stressloze inzet ook nog praktisch kosteloos wat groente en fruit op de koop toe krijgt. Lijkt mij dat een Win Win Win Win situatie
@Ralf: Je bent nuttig bezig, je hoeft niet naar de sportschool, en voorziet in je eigen voedsel, wat je in de winkels met de week duurder ziet worden. Bekeken vanuit het standpunt dat de voedselindustrie steeds onbetrouwbaarder met ons voedsel omgaat, en we er niet meer op kunnen vertrouwen dat het echt gezond is, en ook niet meer kunnen beoordelen of iets gezond is, omdat producenten geen openbaarheid van de toevoegingen en het productieproces geven, is het beter om zelf ons eigen voedsel, waarbij wij de controle over het algehele productieproces behouden, te gaan verbouwen. Om een paar voorbeelden te noemen: de Codex Alimentarius en voedsel-verprutser Monsanto. DAAROM DUS! 😉
Het is gewoon heel erg leuk om te doen, En je krijgt er voldoening van. Bewuste aandacht voor je eten, en een betere verbinding met het hier en nu en moeder aarde.
Het is ook iets heel fijns om het leven te zien groeien en weten dat het jouw producten zijn.
Ik vind het iets rustgevends en zorgzaams hebben, het verbouwen van eigen voedsel.
Neem nou kruiden, die staan er het hele jaar. En elke keer verse kruiden plukken is tof!
Beste Kevin
dank je wel voor je commentaar. Ik denk dat je de spijker op zijn kop treft. Ik kom er steeds meer achter dat het in essentie gaat om die dingen gaat die jij benoemt: ‘het leven zien groeien’, ‘een betere verbinding met het hier en nu’, ‘rustgevend en zorgzaam’. Erg interessant.
Ralf
Beste Alie_Assie
dank je wel voor commentaar. Ik heb het gevoel dat je commentaar dat wij de controle verloren zijn over ons voedsel, erg belangrijk is. Het is absoluut ondoorzichtig hoe ons dagelijks brood wordt geproduceerd. Tegelijkertijd betwijfel ik dan weer of ons voedsel zo ongezond wel is. Volgens hoeven we daar niet voor te vrezen. Heb je toevallig mijn stuk [ http://www.ralfbodelier.com/2013/06/waarom-steeds-meer-bio-lokaal-en-slow-over-de-gezondheid-van-ons-voedsel/ ] over de veiligheid van ons voedsel gelezen? Wat vind je van mijn analyse? Vriendelijke groeten, Ralf
Hoewel het testen van economische modellen niet in mijn rijtje van kernkwaliteiten voorkomt, denk ik dat de verhalensom moeten worden aangevuld. Uit een moestuin komt namelijk méér groenten dan 200 gram per dag. Uit de moestuinen die ik ken, eten opa’s, oma’s, ouders, kinderen, vrienden, buurmannen en kennissen. Gemiddeld zo’n vijf à zes personen per perceel. Als je dan uitgaat van die 150 Euro in jouw berekening, betaal je met een moestuin ineens maar 30 Euro per persoon aan groenten (150 euro/5 personen). Toch wel wat goedkoper dus zo’n eigen moestuin! De arbeidsuren reken ik voor het gemak ook maar niet mee. Want als je compleet wilt zijn, moet je ook nog wat andere factoren betrekken. Iemand die in zijn moestuin werkt bespaart het geld dat hij anders zou uitgeven aan een sportabonnement. En wat denk je van zo’n sociaal netwerk op het moestuinencomplex? Ook wat waard! De overheid investeert jaarlijks miljoenen in het stimuleren van sociale cohesie, sociaal kapitaal en eigen kracht. En dat zou stukken minder worden als iedereen een moestuin had. Enfin. Ik dwaal af. Naast financiële motieven denk ik dat de volgende zaken ook bijdragen:
– Natuur is hip in onze prestatiemaatschappij. Natuur onthaast. Voedsel verbouwen brengt je dichter bij de natuur en het leven. En zeg nou zelf. Wat is er mooier dan een ontspannen ogende man, in oude kleren, met modder aan zijn schoenen, op de fiets, met een bos wortelen over zijn stuur?
– Zelf je eigen groenten kunnen verbouwen vergroot iemands zekerheid, helemaal in tijden van crisis. Wanneer ons economisch systeem instort en de supermarkten geplunderd zijn, kun je met je moestuin tenminste nog wel voor jezelf en je familie zorgen wat eten betreft. En als je moestuin ook geplunderd wordt, dan weet je tenminste wat je moet doen voor een nieuwe oogst. De crisis triggert de behoefte om minder afhankelijk te zijn van bestaande systemen. Met een stapel hout voor de kachel, een eigen waterpomp, knijpkat én moestuin kun je de wereld in Nederland aan!