Ralf Bodelier. Financieele Dagblad, 3 juli 2021
Zes maanden geleden bestormden volgelingen van president Trump het Capitool in Washington. Ik zat gekluisterd aan mijn social media en ik was de enige niet. Van 2015 tot januari 2021 was Trump overal. Hij had 88 miljoen volgers op Twitter en 35 miljoen vrienden op Facebook. En wat hij daarop ook postte, elk bericht werd tienduizenden keren gedeeld en lokte honderdduizenden reacties uit. Social media hielden Trump constant onder de aandacht.
Nu is Trump alweer een half jaar oud-president. En hoewel hij een bepalende factor blijft binnen de Republikeinse partij, hoort de buitenwacht nog maar weinig van hem. Volgens onderzoek daalde zijn aanwezigheid op social media met 95 procent.
Het is een interessante vraag wat het verdwijnen van Trump zegt over de politieke rol van Twitter en Facebook. Na de Capitoolrellen deden beide fora hem in de ban. Sindsdien zitten we midden in een live-experiment dat ons veel kan leren over de macht van social media. Blijft Trump de komende jaren bijna de helft van het electoraat aanspreken, dan moeten we de invloed van social media fors relativeren. Is zijn populariteit significant gedaald, ook dan kunnen we niet opgelucht ademhalen. Dan bepalen Twitter en Facebook blijkbaar wie de president van de Verenigde Staten mag worden.
Of de rol van Trump is uitgespeeld, weten we pas bij de tussentijdse verkiezingen in 2022 of de voorverkiezingen in 2024. Het is verstandig daar niet al te zeer op te vertrouwen. In november 2020 stemden immers nog 70 miljoen Amerikanen op hem. Toch is het aannemelijker dat zijn aanhang flink is geslonken.
Al snel na zijn verbanning op social media startte Trump zijn eigen ‘communications platform’ donaldjtrump.com. Op die website hield hij een blog bij met daarin de gebruikelijke Trump retoriek. Onder de stukjes stonden prominent de doorlinksymbolen van Facebook, Twitter en Instagram. Het was de bedoeling dat zijn miljoenen fans de blogs via hun eigen social media zouden verspreiden. Maar dat gebeurde niet. Teleurgesteld stopte Trump onlangs met het schrijven ervan. Hij lijkt daadwerkelijk weggegleden in irrelevantie, de zwaarste straf voor elke narcistisch exhibitionist.